۲۹
مرداد ۹۳
یادش بخیرهای من"8"
یادش بخیر:یه روز با بچه ها تصمیم گرفتیم بریم تماشای مسابقه فوتبال.حدودا 10نفر بودیم.بلیط گرفتیم و وسط بلوار روبروی ورزشگاه منتظر موندیم.یهو هوس بستنی کردیم.پول هم نداشتیم،کرایه ی برگشتمون به مرکز را کنار گذاشتیم وپولهامونو روی هم ریختیم،شد فقط پول یه بستنی.منم رفتمو گفتم آقا ببخشید یه بستنی بدید با 10تا قاشق.یاروکلی خندید.ماهم 10نفری نشستیمو بستنی راخوردیم آی چسبید.هنوز مزه اش توی دهنمه.
یادش بخیرهای من:
یادش بخیر:یه استاد زبان داشتیم که خیلی پیر بود.سرکلاسش همه کاری میکردیم غیر از گوش دادن به درس.مثلا من یه رادیوی کوچیک داشتم،میذاشتم توی جیب کاپشنم ومیبردم سرکلاس وگوش میدادم.دوتا از بچه ها شطرنج بازی میکردن.یکی دیگه رمان میخوندو....یادش بخیر.
یادش بخیرهای من:
یادش بخیر:یه روز بچه ها گیردادن که برم توی گروه اجرای صبحگاه،بالاخره بعد ازکلی التماس وخواهش قبول کردم.من شدم مجری اعلام برنامه.فردای اونروز باکلی تمرینی که ازشب قبل کرده بودم رفتم پشت تریبون،بعدازاینکه یه متن ادبی زیبارا خوندم و اعلام برنامه کردم بایه صدای بلندو رسا بجای اینکه بگم "صلوات" بلند گفتم:"سلام"،بچه ها هم نامردی نکردنو بلند گفتن:"علیک سلام"وبعدهم زدن زیرخنده.یه مدت شده بودم سوژه.اما از اون به بعد شدم همه کاره ی برنامه های صبحگاه.
یادش بخیرهای من:
یادش بخیر:2سال توی مرکزدانشسرای شهر هرند درس خوندیم.یه روز گفتن باید برید به مرکزدانشسرای زرین شهر.دلیلش هم طرح تجمیع دانشسراها بود.قرار بود دانشجوهای همه استان را اونجا جمع کنن.خواه ناخواه باید میرفتیم.البته برای من بهتر بود،چون مسیرم از100کیلومتر به 40کیلومتر میرسید.رفتیم و اونجاهم آتیش سوزوندیم با رفقای جدیدتر.
ادامه دارد........
- علیک سلام
خاطره هاتون فوق العاده اند .